Sokak hayvanlarının tedavi, barınma, beslenme ve sahiplendirme çalışmalarına destek olmak amacıyla Kurtaran Ev ile kalplerini birleştiren Mavi, yeni Hav Koleksiyonu’nda sahiplenilen köpekler ve onların yeni ailelerinin gerçek hikayelerinden ilham alıyor.
Koleksiyondan alınan her bir ürün ile, siz de bu iyilik hareketinin bir parçası olabilirsiniz.
Yasemin & Lily
Kurtaran Ev’le tanışma hikâyem, çocukluğumda ailemizin 4 ayaklı üyesi Sunny’e tıpatıp benzeyen bir canı ilanda görmemle başladı. O sırada 18 yaşındaki 4 ayaklı çocuğum Bobby’nin yanı sıra, yuvamı bir cana daha açmaya kararlıydım. Ancak Bobby’nin sağlığı bir anda kötüleşince, bu planı bir süreliğine ertelemem gerekti.
Liluş’la tanışmam ise yaklaşık 3 ay sonra gerçekleşti. Özlem Hanım’a “Barınakta duyma, görme engelli veya hayati tehlikesi olan bir can var mı” diye sordum. Bunun üzerine bana Liluş’umun resimlerini gönderdi ve hikayesini anlattı. Bu güzel kızın hikayesini duyunca, ertesi gün benimle eve geleceğini ve başka bir ihtimali kabul etmeyeceğimi söyledim.
Daha önce Liluş’a kalbini ve yuvasını açmış, onun cilt hastalığının iyileşmesine destek olan sevgili Ayşegül, ertesi gün barınakta kucağında Liluş’la beni karşıladı ve bizi tanıştırdı. Daha o ilk anda sevdik birbirimizi.
Şu anda bu satırları, Liluş kucağımda horlayarak uyurken yazıyorum. Onunla geçirdiğim her gün, geçmişte yaşadığı sıkıntıların izlerini biraz daha silmesine yardımcı olabilmek en büyük dileğim. - Yasemin SİNOPLU
Cansu & Pöti
Pöti ile yollarımız 4 sene önce Kurtaran Ev'de kesişti. Oraya, hayatıma çok tatlı bir dost katacağımın hayalini kurarak gitmiştim. Tellerin arkasından bana öyle bir baktı ki, sanki "Beni eve götürür müsün?" diyordu.
Aslında o beni seçmiş oldu!
Hayatımın en doğru kararını, 4 sene önce onun beni seçmesiyle vermiş oldum. Pöti bana geldiğinde 1-1,5 yaşlarındaydı. Ondan önce 3 ay boyunca klinikte tedavi görmüş ve Kurtaran Ev'de ilk günüymüş. Eve geldikten sonra hızla hayatıma adapte oldu. 4 yıldır dünyanın en sevgi dolu, en uslu, en uyumlu kızı! Onu elimden geldiğince sevdiği yerlere götürerek, mutlu olduğu şeyleri yaparak ve bol bol mıncıklayarak şımartmaya devam ediyorum! Pöti beni seçtiği günden beri kendimi çok şanslı hissediyorum ve iyi ki var!
Bence hayatınıza bir dost katmayı düşünüyorsanız önemli olan ne cinsi ne de görünüşü; asıl mesele, sizin hayatınıza uyum sağlayıp sağlamayacağı. Köpeklerin altıncı hislerine çok güvenen biri olarak, Kurtaran Ev’e gidip onun sizi seçmesine izin vermenin en doğru yol olduğunu düşünüyorum. Çünkü onlar, sevilecekleri ve mutlu olacakları yuvayı çok iyi biliyorlar! - Cansu TAŞ
Gizay & Peanut
Peanut’la 15 Eylül 2023’te tanıştık. 2022'de Bartın selinden kurtarılmış.
Ailemizin güzel çocuğu Goofy’nin kaybından sonra, onun özlemiyle ve artık bir köpek sahiplenme zamanımızın geldiğini de hissederek, Kurtaran Ev’e sahiplenme formu doldurup gönderdim.
Aklımda belli bir köpek yoktu, doğru köpeğin karşıma çıkacağına inanıyordum. Kurtaran Ev'in önerisiyle Peanut ile tanıştık ve yine destekleriyle adaptasyon sürecini atlattık. Peanut’la bugün birinci yılımızı bitiriyoruz.
Hayatıma girdiği için çok şanslıyım, şanslıyız. - Gizay AKDOĞAN
Sinem & Batu & Bobo
Bobo ile 9 aydır birlikteyiz sanki 9 yıldır bizimle!
Küçüklüğümden beri birçok kediyle birlikte büyüsem de, hep bir köpek sahiplenmeyi hayal ediyordum. Ancak doğru zamanı bekliyordum. Tek tatlı endişemiz, kedimiz Nonni’ydi. Eşimle düzenimizi kurduktan sonra nihayet köpek sahiplenme vaktinin geldiğine karar verdik. Nonni’den de ‘onay’ alarak, çok fazla kişinin sahiplenmek istemeyeceği ve kedilerle anlaşabilen bir dost için Kurtaran Ev’e form doldurduk. Amacımız sadece kendi isteğimizi gerçekleştirmek değil, gerçekten ihtiyacı olan bir cana yuva olmaktı. Böylece Kurtaran Ev de başka yardıma ihtiyacı olan dostlara da yer açılmış olacaktı.
Bobo ilk geldiğinde misafir çocuk gibiydi; koltukta kıpırdamadan oturuyordu. Nonni de ona sakin yaklaşınca, “Tamam, bu iş oldu!” dedik. Önümüz bayramdı ve dokuz günlük tatilde birlikte alışma süreci geçirdik. Minik sırt çantamızla el öpmeye gittik, ilk kez dışarı çıkıp kakasını yaptığında mutluluktan ağlamıştım. Onu gören insanların gülümsemesi gözlerimi dolduruyordu.
İlk gece bizi uzaktan seyreden Bobo, zamanla her gece yatağımızda bizimle uyuyan bir ‘ev kurabiyesine’ dönüştü. Sonrasında göz tedavisine başladık, ameliyat olduk ve hâlâ damlalarla tedavimiz devam ediyor. Yemek yemeyi çok seviyor ama biraz fazla kilomuz var! 🙂 Her hafta Cadde’ye inip çıkıyoruz, yaza fit girmek için bol bol yürüyüş yapıyoruz.
Bir can sahiplenmek, onun iyisiyle kötüsüyle her durumuyla ilgilenmek demek. O artık bizim sorumluluğumuzda bir bebek. Şu an evimizin küçük prensi ve «Eve köpek giremez!» diyen aile büyüklerinin bile sevgilisi oldu. Kafasındaki ‘jeton’ izi ve kırmızı yağmurluğuyla ufak çapta bir üne sahip! Masum bakışlarıyla yüz binlerce kişinin kalbini kazandı.
Onunla daha nice güzel anılarımız olsun istiyoruz. Kalan hayatının her günü, en güzel günü olsun benim tatlı ev kurabiyemin. - Sinem KILIÇ ERGÜN
Özlem & Joy & Kaju
Kurtaran Ev ile tanışmam, 15 yıl boyunca yanımda olan can dostumu kaybettikten sonra, yas sürecimde gerçekleşti. Yeni bir dost edinmek için kendimi hazır hissetmiyordum ama bir cana faydam dokunsun istiyordum. Bu nedenle, geçici yuva olup bir canı kalıcı yuvasına kavuşturmaya yardımcı olmaya karar verdim ve ilk kez Kurtaran Ev’i ziyaret ettim. Orada zorlanan, mutsuz olan bir köpeğe şans vermek istemiştim, bu yüzden Joy ile hiç ilgilenmemiş, hatta onunla iletişim bile kurmamıştım. Çünkü engelli olmasına rağmen, Joy orada gayet mutluydu; diğer köpeklerle koşturuyor, oyun oynuyor, neşeli görünüyordu.
Ama 3 bacaklı olması dolayısıyla sanırım bilinçaltıma işlemiş ki, o gece Joy’u rüyamda gördüm. Ertesi gün hemen Kurtaran Ev’e ulaştım.
Joy’un 1,5 yıldır orada beklediği ve benim onu soran sahiplenmek için arayan ilk kişi olduğumu söylediler. Böylece yolculuğumuz geçici yuvalıkla başladı ama iyi bir kalıcı yuva adayı çıkmadı ve ben kalıcı yuvası olmaya karar verdim..
Joy ile 3,5 yıldır birlikteyiz. Beraber onlarca köpeğe geçici yuva olduk ve olmaya devam ediyoruz.
Kurtaran Ev ile Joy sayesinde başlayan maceram, beraber başka köpeklere de geçici yuvalık yapıp, onları kalıcı yuvalarına kavuşturarak devam etti. O zamanlar ağırlıklı korkak ve duygusal travmaları olan çocukları alıyordum geçici yuvaya. Çünkü Joy’un onların rehabilitasyon sürecine çok katkısı oluyordu. Bu şekilde 6-7 köpeği yuvalandırdıktan sonra, geçici yuvaya gelen köpeklerden biri de Kaju oldu. Bana gelenlerin arasındaki en korkak ve kötü yaşanmışlıkları olan çocuk oydu. Güveni gelince, öyle derin bir bağ kurdu ve Joy’la da o kadar iyi anlaştılar ki, sonuçta onu da bırakamadım :) Koşuyu seven, aktif biri olduğum için, hem enerji ihtiyacına, hem de temas ihtiyacına yetebildiğim ve çok iyi eşleştiğim, hakikaten ruh eşim hissettiğim bir çocuk Kaju. 2,5 senedir üçümüz evimizi ve hayatı paylaşıyoruz. - Özlem DUYGU
Sena & Roma
Kurtaran Ev ve Roma ile tanıştığımızda 14 Şubat 2023 günüydü ve Roma henüz 3 aylıktı.
Arkadaşlarım ve kızımla birlikte Kurtaran Ev’e çocukları sevmek ve onlara mama yardımı yapmak için gitmiştik. Tüm tesisi gezdikten sonra, büyük bir alanda Roma’yı nasıl tatlı bir şey diye arkadaşıma gösterdim. Diğer büyük köpeklerin arasında dolanıp bize bakıyordu. Neredeyse 5 dakika sonra büyük tellerin üstünden tırmanıp kucağıma atladı ve kafasını omzuma koydu.
O an bence, zaten o beni seçmişti. 😊
İlk başta geçici yuva olmaya karar verdik ve eve gittik. Ertesi gün, artık ayrılamayacağımıza ve birbirimizin ailesi olacağımıza karar verdik. Roma ailemize katılalı 2 yıl oldu ama bana sorarsanız o hep bizimleydi. Şimdi anneannesi, ablası ve benimle çok mutlu bir hayatı var. Enerjisi yüksek bir çocuk olduğu için baş başa uzun yürüyüşlerimiz, ikimizin de en sevdiği aktivite.
Biliyorum ki, Kurtaran Ev’e bir sonraki gidişimde Roma’nın bir kardeşi daha olacak 😊 - Seda BİRİNÇ
Selin & Muhsin & Kırpık
Kırpık, 10 yaşlarında, 3 bacaklı bir köpek. Henüz bebekken sanayi bölgesine terk edilmiş ve orada bir kamyon kazası sonucu sol arka bacağını kaybetmiş. Yıllarca bir gönüllü tarafından bakılmış, ama hiç sıcak bir yuvası olmamış. Tam bir aileye kavuşmuşken, 1,5 yıl sonra, soğuk bir kış günü, tüyleri tıraşlı hâlde tekrar barınağa terk edilmiş. Tüm hayvanları çok seviyorum ve yaşam haklarına sonsuz saygı duyuyorum. Köpek sahiplenmek yoğun tempomda aslında hiç aklımda yoktu. Fakat bu tarz haberler duydukça üzüldüğüm, çaresiz hissettiğim bir sürece girdim. Bir canı kurtarmak, ona yuva olmak, hayata tutunmamın da bir yolu olabilirdi. Elbette endişelerim vardı… Sahipleneceğim cana yetebilir miydim? Küçük bir evde, 3 kedimle birlikte mutlu olabilir miydik? Kurtaran Ev ile iletişime geçtim, şartlarımı ve kaygılarımı anlattım. Böylelikle yolumuz Kırpık ile kesişti. Kırpık, kısa ömrüne pek çok acı sığdırmış ama kalbi kocaman bir çocuk. Ona gerçekten mutlu bir hayat sunabilir miyim? diye düşünürken… Birbirimizi gördüğümüz an, mutluluk dev bir balon olup ikimizi de içine aldı. Çok kısa sürede birbirimize alıştık. Keşke doğduğu ilk günden beri beraber olsaydık… Ama yine de, onun hayatına bir yerden dokunabilmiş olmak bizi çok mutlu ediyor. Birlikte hiçbir engel tanımıyoruz. Ve her gün, "Engelli ya da yaşlı diye endişelenmenin hiçbir anlamı yok!" sözünü yaşayarak öğreniyoruz. Herkesin, kendi şartlarına göre yapabileceği bir şeyler olduğuna inanıyorum. Biz bu yola çıktık ve bu kararımızdan dolayı çok mutluyuz. - Selin TAŞ
Doğa & Uzay & Dinçer &Turta
Üç kedi ve bir çocuklu evimizde daha neler yapabiliriz derken, geçici yuva olmaya başladık.
Sevgili Kurtaran Ev ile tanışmamız da bu vesileyle oldu. Misafirlerimiz geldikçe, kedilerimizin ve oğlumuzun köpeklerle uyumunu gözlemleme fırsatı bulduk. Onlar kalıcı yuvalarına kavuştukça hissettiğimiz mutluluğu tarif etmem mümkün değil. Sonra, "Geçici yuva olmak ne kadar önemli ve güzel bir şeymiş!" derken Turta ile tanıştık.
Küçük bir dost... Kışın üşüyen 4 kardeşten biri olarak, soğuk günleri atlatmak için bize gelmişti.
Kış, ilkbahar, yaz derken… Şimdi birlikte geçireceğimiz uzun yılları hayal ediyoruz.
Evimizin neşesi, kedilerimizden bile küçük bu minik dostumuz, oğlumuzun da en yakın arkadaşı oldu.
Sokağa çıktığımızda, onunla tanışmak isteyenlerin ilgisinden yürüyemediğimiz bile oluyor!
İyi ki yollarımız kesişti, iyi ki Kurtaran Ev onu ve diğer pek çok canı görmezden gelmedi.
Peki biz geçici yuva olmaktan vazgeçtik mi? Tabii ki hayır! Misafir kontenjanımız her zaman açık. - Doğa DEMİR
“Çözüm Yaşatmak” diyerek sokak hayvanlarının tedavi, barınma, beslenme ve sahiplendirme çalışmalarına destek olmak amacıyla Kurtaran Ev ile kalplerini birleştiren Mavi, yeni Hav Koleksiyonu’nda sahiplenilen köpekler ve onların yeni ailelerinin gerçek hikayelerinden ilham alıyor. “Hav” tişörtleri, sadece giyenlerin kalbini ısıtmakla kalmıyor, aynı zamanda sokak hayvanlarının sahiplendirilmesine yönelik farkındalığı artırmayı hedefliyor.
Comments